Кыргыздар
балдарын кичинесинен керек болсо “катуу тарбиялашат”. Башка элдер баланын
психологиясын бузбай, ашкере тентектик кылса да катуу айтпаганга, сылык-сыйпа сүйлөгөнгө
аракет кылышат. Бизде көпчүлүк ата-энелер биринчи “жөн олтур”, “жакшы бала болсоң”, “сага качан эс кирет”, же
“баланчанын баласындай болбойсунбу” деп урушушат, бул айткандаргаа ээ-жай
бербесе, анда “тилиңди же мойнуңду жулам”,
“өпкөңдү же ичегиңди үзөм”, “бооруңду жейм”, “башыңды жарам”, “шашпа сага
көрсөтөм” деп коркутушат.
Комментариев нет:
Отправить комментарий