" АТА-ЭНЕМ САТЫЛАТ "
( Япон аңгемеси )
( Япон аңгемеси )
Бул окуя Япония шаарында болгон. Токио борборунун белгилүү бир гезитинде төмөндөгүдөй жарнама жазылган экен:
" Ата-энем сатылат. Атам 70 жашта, апам 65 жашта. Баасы 1000 иенден кем эмес. "
Бул жарнаманы окуган эл, таң калып: " Кандай заман келген? Мынтип, балдары ата-энесин сата баштаптыр. Кантип бийлик ушундайга жол берет? " - деп, бул жарыяны үйдө да, көчөдө да катуу талкуулашып, аябай ызы-чуу жаратат.
Бул гезит, жакында эле авто кырсыктан сүйүктүү ата-энесин жоготуп алган, жаш үй-бүлөнүн колуна тиет. Алар аза тартып отурган кезде, кимдир бирөөнүн ата-энесин сатуу тилеги маскарачылык көрүнүп, жандарына оор батат. Мындай учурда бактысыз ата-эне кандай абалда калганын көз алдыларынан элестетип өтүшөт.. Мындай балдардан эмне күтмөк эле? Алар каарыларды өздөрүнүн мээрим толгон сүйүүлөрү менен курчагысы келип, сатып алууга макулдашат.
Керектүү акчаны алып, гезитте көрсөтүлгөн дарекке келишип, гүлгө оронгон чоң вилланы көрүшөт. Гезиттеги жарнамада катачылык кеткен окшойт деп ойлоп, бирок эшиктин каалгасын кагып көрүшөт.
Аларга эшикти жагымдуу жылмайган аксакал ачат. Жаш үй-бүлө жарнама боюнча келишип, өз ата-энесин жакында жоготкондорун, каарыларды сатып алгылары келгенин айтып, бирок, дарегинен адашып, аксакалдын тынчын алгандары үчүн кечирим сурашат.
- Жок, силер адашкан жоксуңар, кире бергиле. Азыр аялымды чакырам деп, аксакал толкундануу менен аларды үйүнө киргизет. Ал тез эле аялын чакырып келип, абалды түшүндүрүп кирет:
- Көрүп турганыңардай, биз ушул үйдүн ээсибиз. Мындан башка дагы баалуу мүлктөрүбүз бар. Бирок, биздин балдарыбыз жок. А биз ушул баардык байлыктарды жакшы адамдарга мурас кылып бергибиз келип, ушундай жарнама бердик. Бул жарыяга татыктуу адамдар гана жооп берет дегенбиз. Чынын айтканда, биз мындай товарга кардар табылат деп ишенбедик эле. Бул каалооңор силерге - сый- урмат, а бизге - кубаныч алып келди. Бар байлыгыбызды калтырып кетүүчү адам, дал силер экениңерге ишеничтебиз!
" Ата-энем сатылат. Атам 70 жашта, апам 65 жашта. Баасы 1000 иенден кем эмес. "
Бул жарнаманы окуган эл, таң калып: " Кандай заман келген? Мынтип, балдары ата-энесин сата баштаптыр. Кантип бийлик ушундайга жол берет? " - деп, бул жарыяны үйдө да, көчөдө да катуу талкуулашып, аябай ызы-чуу жаратат.
Бул гезит, жакында эле авто кырсыктан сүйүктүү ата-энесин жоготуп алган, жаш үй-бүлөнүн колуна тиет. Алар аза тартып отурган кезде, кимдир бирөөнүн ата-энесин сатуу тилеги маскарачылык көрүнүп, жандарына оор батат. Мындай учурда бактысыз ата-эне кандай абалда калганын көз алдыларынан элестетип өтүшөт.. Мындай балдардан эмне күтмөк эле? Алар каарыларды өздөрүнүн мээрим толгон сүйүүлөрү менен курчагысы келип, сатып алууга макулдашат.
Керектүү акчаны алып, гезитте көрсөтүлгөн дарекке келишип, гүлгө оронгон чоң вилланы көрүшөт. Гезиттеги жарнамада катачылык кеткен окшойт деп ойлоп, бирок эшиктин каалгасын кагып көрүшөт.
Аларга эшикти жагымдуу жылмайган аксакал ачат. Жаш үй-бүлө жарнама боюнча келишип, өз ата-энесин жакында жоготкондорун, каарыларды сатып алгылары келгенин айтып, бирок, дарегинен адашып, аксакалдын тынчын алгандары үчүн кечирим сурашат.
- Жок, силер адашкан жоксуңар, кире бергиле. Азыр аялымды чакырам деп, аксакал толкундануу менен аларды үйүнө киргизет. Ал тез эле аялын чакырып келип, абалды түшүндүрүп кирет:
- Көрүп турганыңардай, биз ушул үйдүн ээсибиз. Мындан башка дагы баалуу мүлктөрүбүз бар. Бирок, биздин балдарыбыз жок. А биз ушул баардык байлыктарды жакшы адамдарга мурас кылып бергибиз келип, ушундай жарнама бердик. Бул жарыяга татыктуу адамдар гана жооп берет дегенбиз. Чынын айтканда, биз мындай товарга кардар табылат деп ишенбедик эле. Бул каалооңор силерге - сый- урмат, а бизге - кубаныч алып келди. Бар байлыгыбызды калтырып кетүүчү адам, дал силер экениңерге ишеничтебиз!
Автор Камит Савай.
Которгон, Амираева У.
Которгон, Амираева У.
Комментариев нет:
Отправить комментарий